หากเราย้อนกลบัไปดูรากศัพท์ของคำว่าอิสลามในภาษาอาหรับ จะพบความหมายมากมายท ี่ หมายรวมถึงการยอมรับ การยอมจำนน การเชือฟัง ่ ความบริสุทธิ์ ใจ ความสันติสุขปลอดภัย และ ความสงบ
อิสลาม คือการยอมรบัและการเชือฟังโดย ่ บริบรูณ์ คำว่า “อิสลาม” ในภาษาอาหรบัวนอยู่ภายใต้ ความหมายแห่งการยอมสยบ การนอบน้อม การ เชือฟัง ควา ่ มบริสุทธิ์ ใจ ความสันติสุขปลอดภัย หรือความสงบใจ เป็ นไปไม่ได้ที่ จะเข้าใจความแตกต่างของการมี ชวิีตและเหตุผลลึกๆ ของความทุกข์ยากลำบาก ในการใช้ชีวิต รวมถึงจะเข้าใจสิ่งถูกผิดและ ความทุกข์ทรมานนอกจากเมื่อเราได้ศรัทธา ต่อพระผู้อภิบาล ผู้ทรงสร้างสรรค์ ผู้ทรงบริหาร จัดการ ผู้ทรงปรีชาญาณ ผู้ทรงยุตธรรม ิ ต่อพระผู้อภิบาล ผู้ทรงสร้าง และ ผู้ครอบครอง กรรมสิทธิ์เหนือสรรพสิ่งทัง้หลาย รวมถึงการเป็ น อิสระจากการเคารพภักดีต่อสิงอื ่ นในทุก ่ รูปแบบ
และน ี่คือความหมายที่หลายโองการของ อัลกุรอานได้เน้นย้ำไว้
อัลกุรอานได้แจ้งแก่เราว่า ใครก็ตามที่มุ่งเข้าหา อัลลอฮฺด้วยหัวใจและอวัยวะทุกส่วนของเขา และ ยอมนอบน้อมและสิโรราบแก่พระองค์ พร้ อมกับ ปฏิบตัิตามคำสังใช้แ ่ ละคำสัง่ ห้าม แน่นอนว่าเขา ได้ยึดสายเชือกแห่งความสำเร็จที่ไม่มีวันขาด ซึ่ง เขาจะประสบกับความดีงามในทุกรูปแบบ (ดูอัลกุรอาน บทลุกมาน โองการท ี่ 22)
เพราะฉะนัน อิส ้ ลามก็คือการเคารพภักดีโดย บริบรูณ์ต่ออัลลอฮฺ และเป็ นอิสระต่อการนอบน้อม และเคารพภักดีต่อสิงอื ่ น ส่วน ่ มุสลมิก็คือผู้ที่มีความ บริสุทธิ์ ใจในการเคารพภักดีต่อพระองค์ เขาคือ ผู้ที่มีชีวิตอยู่ด้วยความสันติสุขภายใน และเผยแพร่ สันติสุขไปยังคนอื่นๆ รอบตัวเข