ป็เป็นเรื่องน่าแปลกทในอั ี่ ลกุรอานไมมี่ คำว่า (อาหรับ)” เลย ทังๆ ้ ที่มันถูกประทานลงมาด้วยภาษาของพวกเขา และท่านศาสนทูต มฮุ มมั ัดผู้เป็ นศาสนทูตของอัลลอฮฺก็ถูกบังเกิดมาจากพวกเขา และเรายังพบว่าชาวอาหรับในปัจจุบันถือเป็นมุสลมิชนกลมุ่ น้อย ถ้าจะเทียบกับโลกมุสลิมทัง้หมด พวกเขามีจำนวนเพียง 20% ของประชากรมุสลมิทัง้หมด ส่วนประเทศอิสลามทใี่ หญ่ทสุดก ี่ ลบั เป็ นประเทศอินโดนีเซีย ซึ่งอยู่ในทวีปเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ นอกจากนี้มุสลิมชนกลมุ่ น้อยที่อยู่ในประเทศอินเดียเพียงกลมุ่ เดียวก็มากกว่าจำนวนประชากรมุสลมิที่มีอยู่ในประเทศอาหรับ ท ี่ใหญ่ที่ สุดมากเกือบเท่าตัว
ศาสนาอิสลามมาพร้อมกับความเมตตาและทาง นำแก่กลุ่มชนต่างๆ ที่มีความหลากหลายทาง วัฒนธรรม เผ่าพันธุ์ ขนบธรรมเนียม และสภาพ ภูมิประเทศในแต่ละพืนท้ ี่ ดังที่อัลกุรอานได้กล่าว ถึงเรื่องน ี้ว่า
“และเรามิได้ ส่งเจ้ ามาเพื่ออื่นใด นอกจาก เพื่อเป็ นความเมตตาแก่ประชาชาติทัง้หลาย” (อัลกุรอานบทอัล-อัมบิยาอ์ โองการท ี่ 107)
อิสลามได้นำเสนอวิสัยทัศน์ในประเด็นความต่าง ของมนุษย์ด้วยรูปแบบที่ระบอบอื่นไม่เคยรู้มาก่อน และไม่เป็ นที่คุ้นเคยของกลมุ่ ชนใดบนหน้าแผ่นดิน นี้มาก่อน
ให้เราได้พินิจใคร่ครวญคำแนะนำของอัลกุรอาน ท ี่ไม่ได้กล่าวถึงชาวอาหรับหรือชาวมุสลิมเป็ นการ เฉพาะ แต่เป็ นการกล่าวถึงมนุษยชาติโดยรวม ไม่ว่าจะชนเผ่าใด หรือแนวคิดอย่างไร อัลลอฮฺได้ ดำรัสในอัลกุรอานว่า
“โอ้มนุษยชาติทัง้หลาย แท้จริงเราได้สร้างพวก เจ้ามาจากเพศชาย(อาดัม)และเพศหญิง(เฮาวาอ์) และเราได้ให้พวกเจ้าแยกกระจายเป็ นเผ่าและ ตระกูลต่างๆ เพื่อจะได้แลกเปลี่ยนทำความรู้จักกัน แท้จริงผู้ที่มีเกียรติยิงใน ่ หมู่พวกเจ้า ณ ทอัี่ ลลอฮฺนัน ้ คือผู้ที่มีความยำเกรงยิ่งในหมู่พวกเจ้า แท้จริง อัลลอฮฺนันเป็ นผู้ท ้ รงรอบรู้ อย่างละเอียดถี่ถ้วน” (อัลกุรอานบทอัล-หุญุรอต โองการท ี่ 13)
ด้วยเหตุน ี้ อัลกุรอานจงเน้นย ึ ้ำว่ามนุษย์ทุกคน ไม่ว่าจะมีสีผิวอะไรและชนเผ่าใด ต่างก็เป็ นลูก หลานของอาดัมและเฮาวาอ์ (เอวาหรืออีฟ) (ขอความสันติสุขจงมีแด่ท่านทังสอง) ส่วนควา ้ ม แตกต่างและความหลากหลายที่มีอยู่นันไ้ ม่ได้เป็ น ตัวแยกแยะถึงความประเสริฐว่าใครดีกว่าใคร แต่เพื่อเป็ นการสร้างความรู้จัก การร่วมมือร่วมใจ และการช่วยเหลือเกือกู ้ ลกันต่างหาก ส่วนความ ประเสริฐและการมีเกียรตินันเกิด ้ ขึ้นสำหรับผู้ทเป็ น ี่ บ่าวของอัลลอฮฺและมีความยำเกรงต่อพระองค์
ยิงกว่านั ่ น อั ้ ลกุรอานได้พลิกเนือ้หามาตอกย้ำแก่ เราว่าความแตกต่างของสีผิวมนุษย์ รูปร่างสรีระ ภาษาท ี่ใช้สือสา ่ ร และวัฒนธรรมของพวกเขา ล้วน เป็ นความโปรดปรานของอัลลอฮฺ และเป็ น สัญญาณของพระองค์ รวมถึงเป็ นความมหัศจรรย์ ในการสร้างสรรค์ของพระองค์ในโลกน ี้ และ พระองค์ยังกล่าวถึงความยิ่งใหญ่ในการสร้าง มนุษย์ให้แตกต่างนี้ ใกล้ๆ กับโองการทพูด ี่ ถึงความ ยิ่งใหญ่และความสำคัญในการสร้างชันฟ้ าแ ้ ละ แผ่นดิน พระองค์สะกิดว่าไม่มีผู้ใดที่ตระหนักและ เอาใจใส่ในเรื่องน ี้ นอกจากกลมุ่ ชนที่มีสติปัญญา และได้พินิจใคร่ครวญเท่านัน (อั ้ ลกุรอานบทอัรรูม โองการท ี่ 22)